Bariloche en een avontuurlijke bootreis

De busreis naar bariloche begon prima. Maar helaas, na ongeveer 2 uren stopte de bus opeens langs de kant van de weg. Ons werd weer eens niks verteld natuurlijk, maar het was duidelijk dat er iets mis was. Uiteindelijk maar buiten staan wachten, terwijl een van de chauffeurs een onderdeel moest halen om de bus te maken. Gelukkig, na een uur wachten kon de bus gemaakt worden, en konden we weer verder. Bij de grens met Argentinië was het ook nog even spannend want tineke had een bepaald bonnetje niet meer dat we hadden gekregen toen we chili in gingen. Ze hadden er toen niks gezegd over dat het bewaard moest worden, dus waren we er vanuit gegaan dat het niet belangrijk was. Toevallig had ik het bonnetje toen meteen bij m'n paspoort gestopt, dus ik had het bonnetje gelukkig nog. Het duurde wat langer, maar gelukkig mocht ze door :) We hadden ook niet anders verwacht eigenlijk, ze doen alsof het moeilijk is, maar uiteindelijk wordt het wel geregeld. Wel werd haar op het hart gedrukt door de man van de douane en de buschauffeur om het bonnetje de volgende keer goed te bewaren. Ja dat hadden we ondertussen wel begrepen haha. Verder ging de reis goed en wat later dan gepland kwamen we aan in bariloche. Daar de taxi naar ons hostel genomen, waar de gastvrouw al op ons wachtte. Tja we hadden helaas niet kunnen laten weten dat we 2 uurtjes later zouden komen. We hebben onze spullen gedumpt en zijn naar het centrum gelopen om nog even wat te eten. Heerlijke pasta gegeten, met nog ijs voor Tineke en cheesecake voor mij na. De volgende ochtend was de dag van ons vertrek met de boot dan eindelijk aangebroken! Eerst hebben we ergens ontbeten en vervolgens zijn we naar het hotel gegaan om in te checken voor de boot. Hier kregen we te horen dat de boot 4 uren later zou vertrekken, namelijk om 8 uur in plaats van 4 uur. We moesten echter wel om 5 uur weer aanwezig zijn om met een bus naar de boot te gaan. Wij vonden de vertraging niet zo'n probleem want dan konden we rustig nog wat rondkijken in het winkelcentrum en wat boodschappen doen. Toen het tijd was zijn we weer terug gegaan naar het hotel, en zijn we met de bus naar de boot gebracht. We konden meteen de boot op, en werden naar onze kamer gewezen. We hadden eigenlijk een 20 persoonskamer geboekt, maar omdat we met een kleinere boot gingen, kregen we een vierpersoonskamer. In onze kamer waren de onderste twee bedden al bezet door een man uit India woonachtig in Londen, en een naar wij dachten Canadeze jongen. Helaas, wij moesten dus op de bovenste bedden klimmen. Hierna kregen we avondeten. Een lopend buffet, met groentes, zalm en rijst. Erg lekker! 's Avonds was er een college gegeven door een erg enthousiaste man over de bootreis en wat voor dieren we allemaal zouden kunnen zien. Tineke en ik hoopten heel erg dat we walvissen, orka's en dolfijnen zouden kunnen zien, en die kans leek ook vrij groot. Na het college hebben we ons klaargemaakt, en zijn we op bed gegaan. En toen begon het. De Indiase man bleek te snurken, en niet zo'n beetje ook. Na een enigszins gebroken nacht werden we wakker door een bel waarna werd omgeroepen dat we ontbijt konden halen. Het ontbijt was ook prima met broodjes met verschillend beleg en cornflakes met melk of vruchtenyoghurt. Na het ontbijt zijn tineke en ik naar de yoga les gegaan. We zijn hier allebei niet zo goed in, maar het was leuk om te doen! Aangezien we hadden gezien dat er nog wel wat kamers vrij waren zijn we naar de supervisor gegaan, en probeerden we in ons beste Spaans (met geluidseffecten erbij) uit te leggen dat we een snurkende man in onze kamer hadden, en vroegen we of er heel misschien nog een kamer vrij was. Ja hoor, en hij handigde ons een andere sleutel over. We gingen snel kijken, en hebben toen even staan springen in de kamer. Een tweepersoonskamer met raam! Helaas konden we er die avond niet echt goed van genieten. Net voor het avondeten begon de boot namelijk nogal heen en weer te schommelen. Tineke en ik werden hierdoor beide nogal misselijk. We hebben toch maar tegen ons zin in iets gegeten. Erg jammer want we hadden juist zo'n lekkere pasta met tomatensaus en kaas! Hierna wilden we maar even op bed gaan liggen. Helaas redde ik dit niet eens, en heb ik de pasta er weer uitgegooid in de wastafel in onze kamer. Het hielp een heel stuk toen we op bed gingen liggen, en ik voelde me weer goed. Maar zo snel als ik weer ging staan om m'n pyjama aan te doen en tanden te poetsen moest ik weer, dit keer iig in de wc. Wat namelijk in de wastafel lag wilde helaas niet weglopen, niet echt bevorderlijk voor onze misselijkheid. Maar iemand erbij gehaald die het eerst met een ontstopper probeerde. Toen dit niet lukte kwam hij met een boor aanzetten want het hele kastje moest open. Met z'n tweeën is dit uiteindelijk gelukt en de leiding is open gemaakt. Helaas ging dit ook niet helemaal soepel, en stond onze kamer blank. Snel alle tassen aan de kant en op de bedden. Tineke en ik konden voornamelijk alleen maar laveloos toekijken vanaf ons bed. Ze hebben alles wel weer keurig schoongemaakt, en zelfs gedweild, dus uiteindelijk was alles weer goed. Midden in de nacht werden we echter weer wakker omdat de boot nu wel erg hard heen en weer schommelde. Spullen begonnen van de tafel te vallen, dus snel alles maar een beetje opgeruimd. Helaas werd het alleen maar meer, en schoof de stoel zelfs heen en weer in de kamer. Ook in ons bed werden we nogal heen en weer gesmeten, een erg gek gevoel. Na een tijdje zijn we toch weer in slaap gevallen, en werd het schommelen minder. 's ochtends werden we nogal brak en moe wakker, maar het bewegen was in ieder geval grotendeels gestopt. De schade in onze kamer viel gelukkig mee, en behalve het label van de sleutel was er niks kapot gevallen. Maar even licht ontbeten, maar gelukkig niet meer echt misselijk geworden. Die dag hebben we ons vermaakt met colleges en kaartspelletjes met twee Rotterdamse broers die we op de boot hadden ontmoet. Een erg grappig stel aangezien de ene nogal druk en praterig is, en de anders zo'n beetje niks zegt. Het was toch wel een vrij lange dag, want veel is er op de boot niet te doen. Het weer was ook niet zo goed, dus we konden niet lekker op het dek zitten want het was vrij koud en er was niet veel te zien door de mist. Helaas ook nog steeds niks gezien wat betreft dieren,erg jammer. De volgende ochtend ging het snel, en waren we rond een uurtje of 10 al op onze eindbestemming. Helaas waaide het te hard om aan te mogen leggen, dus moesten we nog een paar uurtjes wachten. Nog maar even kaarten dan! Uiteindelijk konden we rond een uur of 3 de boot af. Het regende helaas buiten, dat waren we niet meer gewend! We wilden daarom graag een taxi nemen naar het hostel, maar op de een of andere manier wilde geen enkele taxi stoppen. Dan maar lopend, zo ver was het ook niet. Aangekomen in ons hostel hadden we eindelijk weer lekkere, niet bewegende bedden, en natuurlijk wifi! Heerlijk even bijgekomen van de enerverende bootreis. Het was erg leuk om een keer te doen, maar toch zijn de uitzichten en het feit dat we geen dieren hebben gezien ons wat tegengevallen. Ach, we hebben al wat geluk gehad, dus deze keer een keertje pech! Desalniettemin was het een reis om nooit te vergeten!