Bolivia! Isla del Sol en la Paz

Goed, verder met de zonsondergang.. Wij waren er helemaal klaar voor, maar helaas wilden de wolken niet meewerken. We konden de zon dus niet meer zien, erg jammer! Dus maar naar beneden naar de haven om lekker wat te eten! Toen we bijna beneden waren, zag het er echter wel erg donker uit allemaal. Geen mens te bekennen! Op een gegeven moment zagen we iemand die bij een restaurant oid hoorde, en van haar hoorden we dat de restaurant gesloten waren. Waarom? Geen idee, zal wel laagseizoen zijn. Dus maar weer de vrij pittige tocht maar boven, in de kou ondertussen, met onze hoofdlampjes op! En gelukkig, meer naar boven waren er wel wat restaurantjes open, en dus zijn we neergestreken in het eerste de beste etablissement dat er gezellig uit zag. Zaten we dus toch aan de goede kant van het eiland! Voor niks naar beneden gelopen, maar wel flinke trek ondertussen. Na een lekkere maaltijd, kip met groente en rijst, zijn we lekker in ons bed neergeploft. De volgende ochtend hebben we vrij rustig aan gedaan, en om 10 uur uitgecheckt. Toen we vroegen hoe laat de boot terug ging was dit om half 11 of om iets van 3. Oeps! We wilden graag de vroege boot, want veel was er op het eiland niet te doen. Dus, hoppa, backpacks op en gaan! De vorige keer hadden we er meer dan een half uur over gedaan, maar nu half rennend (beetje overdreven) deden we het in 20 minuten! Mooi op tijd gehaald dus gelukkig. Terug in copacabana hebben we een busticket geboekt naar la paz, de hoogste grote stad ter wereld. We hadden bij een goede busmaatschappij geboekt, dachten we... We gingen in de bus zitten met de naam van de busmaatschappij erop. Een vrouw begon te controleren, en toen bleken we in de verkeerde bus te zitten. Wij moesten de tweede bus hebben. Deze was natuurlijk veel minder mooi, en zonder wifi, airco en toilet. Ach, maakt het uit voor dat kleine stukje van 4 uren. Onderweg werd het ook nog interessant aangezien er opeens iets van de bus viel. Iedereen ongerust over zijn of haar koffer. Gelukkig bleek het een emmer met vissen te zijn.. De vissen werden weer terug in de emmer gedaan, en we konden weer verder! Op een gegeven moment moesten we het titi caca meer oversteken. Wij gingen met een klein bootje, maar de bus ging met een soort pontje. Er waren verschillende kleine pontjes waar 1 bus per keer op kon. Een erg grappig gezicht al die bussen drijvend op het water! Begin van de avond kwamen we aan in la paz. Aangezien het erg druk was op de weg, besloot de buschauffeur ons maar af te zetten op een drukke rotonde in plaats van het busstation. Daar stonden we dan, midden tussen de auto's! We konden zo snel niet echt zien welke auto's taxi's waren, en hoe we die dan tegen moesten houden in de drukte. Dus we zijn maar meegelopen met twee jongens die naar het centrum gingen. Ze hadden een aardig tempo, vooral voor Tineke die haar slippers nog aan had, aangezien er niet echt tijd was geweest die te wisselen. Maar goed, na iets van een half uur kwamen we aan in een soort centrum. Aan de overkant van het hostel van een Zwitserse jongen (dat was meer een party hostel) zagen we wel een leuk hostel. We hebben even geïnformeerd, en klaar is kees! We hadden weer een hostel. Die avond zijn we heerlijk uit eten geweest bij een pizzeria in een gezellig straatje. De volgende dag hebben we lekker wat rondgestruind. Wat een ander soort stad is la paz! Groot, chaotisch en armer dan we gewend waren in Peru. Toch echt wel het verschil te zien dus. De avond ervoor voelden we ons nog een beetje onveilig in een onbekende stad, maar bij daglicht was dat gevoel verdwenen! We hebben lekker geluncht en wat dingetjes gekocht in de souvenirwinkels. Ook waren er een soort kruidenwinkeltjes, met allemaal specerijen, kruiden en drankjes voor allerlei doeleinden. Ook waren er foetussen van alpacas te zien, die kun je begraven in de grond voor geluk, een offer aan de aarde. Hoewel een persoon het nog beter doet! In Bolivia worden mensen begraven onder de fundering van een huis voor geluk. Hiervoor worden over het algemeen alcoholisten voor gebruikt, die hier soms zelfs zelf voor kiezen! Ze worden gedrogeerd, en vervolgens nog levend onder het beton gegoten. Een erg lugubere gewoonte! We zijn die avond lekker uit eten geweest in hetzelfde straatje bij een Mexicaans restaurant. Bleek dat alle andere Nederlandse reizigers hetzelfde hadden gedacht! Op een paar mensen na allemaal Nederlanders haha. De volgende ochtend zijn we naar valle de la luna geweest, en soort maanvallei in la Paz. Het was wel mooi om te zien, maar niet erg indrukwekkend. Heen met de taxi, terug met de bus! Er zijn in la Paz geen vaste buslijnen, je moet op de bus zien waar hij heen gaat. We hadden een paar namen van het centrum, en zijn in een bus gestapt met een goede naam erop. En ja hoor, we herkenden gelukkig waar we eruit stapten! Doe middag hebben we niet veel bijzonders gedaan, en die avond hebben we de nachtbus naar uyuni gepakt. Helaas konden we geen plekjes naast elkaar meer reserveren. In de bus nog maar even proberen te wisselen dan. Maar nee hoor, een vrouw wilde niet een paar plekjes naar achteren (ook bij het raam). Erg flauw! Maar goed niet heel erg, en we hebben beide aardig geslapen. Om iets van half 8 's ochtends kwamen we in uyuni aan. We hadden besloten om ter plekke voor die dag een tour te boeken, dus nadat we ons even hebben opgefrist in een restaurantje, zijn we naar een bureau gegaan waarvan we goede recensies hadden gelezen. Alles klonk goed, en nadat we nog even wat korting hadden gekregen (we worden hier echt beter in, we waren de enigen van de groep met korting ;)), hebben we een tour geboekt! We hebben heerlijk ontbeten met pannenkoeken en om 10 uur kon het avontuur beginnen! We gingen de jeep in met een zuid Afrikaanse jongen, en een Chinees meisje. Ze leken beide meteen erg gezellig gezelschap. Onze chauffeur kon alleen Spaans (vandaar de korting), maar ook hij lekker erg aardig, en de jeep zag er prima uit! Volgende keer zal ik vertellen over onze avonturen in Uyuni. Wederom verliep niet alles vlekkeloos!