Uyuni en San Pedro de Atacama

Een behoorlijk lang verhaal vandaag, vinden jullie hopelijk niet erg ;) Ons avontuur in Uyuni was eindelijk begonnen! De eerste stop was een soort begraafplaats voor oude treinen. Die waren daar achter gelaten, ik meende met een of andere oorlog, en zijn daar blijven staan. Je kon op de verroeste treinstellen klimmen, en wat leuke foto's maken. Verder was het niet erg bijzonder. Vervolgens haalden we nog een Canadees stel op, die bij ons in de auto zouden komen. Hun vlucht was opeens later geworden, dus ze hadden het niet op tijd kunnen redden. Toen waren we eindelijk compleet! Er was ook nog een andere auto van dezelfde organisatie, waar de Engelstalige gids in zat, en nog 5 andere mensen. Op naar de zoutvlakte! Eerst gingen we nog even langs een dorpje aan de rand van de zoutvlakte waar zout werd verwerkt. We kregen een rondleiding in een mini fabriekje waar ze zelf zout verwerkten en doorverkochten. Interessant om te zien hoe het proces verloopt. Vervolgens gingen we dan toch echt de zoutvlakte op. Wat een mooi gezicht! Een wit kleed dat oneindig lijkt. In de verte zie je wel de bergen, maar die lijken een soort van te zweven. We gingen lunchen in een restaurant midden op de zoutvlakte, met natuurlijk muren gemaakt van zout. Iets dat in het stadje aan de rand ook al veel voorkwam. Interessant is dat je net als bij bomen in de zoutblokken de droge en natte perioden kan zien. De lunch was erg lekker, en we konden elkaar zo wat beter leren kennen. Toevallig was er nog een farmaceut in het gezelschap, erg toevallig! Naast het restaurant was een plek waar allerlei vlaggen waren neerlgehangen van heel veel verschillende nationaliteiten. Ook de Nederlandse hing ertussen, hoewel die er niet zo mooi meer uit zag! Voor onze reis naar zuid Amerika had ik contact gezocht met een oude bekende die dezelfde soort reis had gemaakt. Zij gaf ons de tip om een Friese vlag mee te nemen, aangezien die er nog niet hing. Dat leek ons een leuk idee, dus Tineke had een Fries vlagje meegenomen. We hebben een mooi plekje gezocht, en hem daar neerlgehangen. Vervolgens natuurlijk nog even op de foto ermee als bewijs. Ben benieuwd hoe lang hij blijft hangen, en hoeveel mensen ermee op de foto gaan! Hierna gingen we verder de zandvlakte op. En toen was het tijd voor een van de redenen waarom iedereen uyuni graag wil doen, de fotoshoot! Aangezien de zoutvlakte zo groot is, kun je geen diepte op foto's zien, en dus foto's met leuke effecten maken. Onze gids had ook wat ideeën voor de groep, dus dat was erg leuk. Toch wel moeilijk om creatieve dingen te verzinnen, en het dan ook nog eens goed uit te voeren! Na de shoot gingen we naar een cactuseiland. De zoutvlakte was vroeger een zee  dus vandaar het eiland en de beplanting. Je kon zelfs een soort koraal zien op de stenen, als bewijs dat het vroeger zee is geweest. Leuk om te zien, maar wel uitputtend door de hitte en de hoogte. Ook al hebben we beide geen last van de hoogte gehad, je merkt toch echt wel dat je minder zuurstof tot je beschikking hebt. Hierna reden we nog een stukje door tot we een mooie plekje hadden bereikt voor de zonsondergang. Weer tijd voor mooie foto's, het was zo'n mooi gezicht! Het licht dat op het oneindige zout valt, onvergetelijk! De zonsondergang zelf ging erg snel, en toen werd het ook gauw kouder. Snel de auto weer in naar het zouthotel. Jaja, die hotel is helemaal gemaakt van zout. Zelfs de bedden en de nachtkastjes zijn van zout, en ook de vloer is bestrooid met zout. Niet heel ideaal moet ik zeggen. Na een heerlijke warme maaltijd, en een warme douche zijn we op tijd naar bed gegaan. De volgende ochtend zaten we om 6 uur alweer aan het ontbijt. Een druk programma vandaag met vele stops. We hebben in de ochtend een aantal lagunes bezocht, met vele flamingo's! Erg leuk om die eens in het wild te aanschouwen, en ook nog eens in een prachtige omgeving! Er waren verschillende lagunes, zoals de laguna multicolorada en de laguna verde (groen). We reden nog een stukje verder, tot we een mooi plekje hadden gevonden om te lunchen. De kofferbakken werden geopend, en de tafeltjes en het eten kwam eruit. We hebben van een heerlijke lunch genoten met kip, pasta, banaan en groenten. Knap hoe ze dat allemaal op tafel toveren! Hierna reden we weer verder, op weg naar een andere lagune. Plots stopte de andere jeep. Een van de jongens in onze jeep merkte meteen op dat de wielen helemaal niet goed stonden. Dit kon wel eens een probleem worden.. Inderdaad, door het zand of een steen oid was een onderdeel helemaal verbogen. Iedereen de auto uit, want de auto moest onderzocht worden, en onze chauffeur ging hulp zoeken. Zaten we dan, in de middle of nowhere! Het was behoorlijk koud buiten door de harde wind, dus iedereen ging bij elkaar op de grond achter de kapotte auto zitten. Op een gegeven moment zagen er twee jeeps aankomen. Wij met z'n allen zwaaien en wenken. Het duurde echter even, totdat ze eindelijk onze kant op kwamen. Bleek onze auto erbij te zitten. Blijkbaar had hij dus hulp gehaald, en hadden we ons voor niks zo zitten uitsloven haha. Alle chauffeurs gingen aan de auto werken, ze hadden ook de nodige gereedschappen tot hun beschikking gelukkig. Wij konden weer in onze auto gaan zitten, met nog een paar kenden erbij gepropt. Best gezellig met een muziekje op, en de lollies van de buschauffeur. Na in totaal ongeveer een uur hadden ze een tijdelijke oplossing gevonden, en konden we iig weer doorrijden tot het volgende dorpje! Daar moest een betere oplossing gevonden worden. Of het solderen werkte, en we konden met de oude auto verder, of er moest een nieuwe auto komen. Weer wachten dus, maar deze keer gelukkig in een restaurantje. We kregen thee en koekjes, dus dat scheelde een hoop! We hebben nog wat spelletjes gedaan, en toen na iets van 2 uren was de auto gefixt en konden we weer verder! Door de opgelopen vertraging hadden we helaas geen tijd meer om een geiser te bezoeken. Erg jammer, maar dat kan in San Pedro de Atacama ook nog wel! Rond 8 uur kwamen we eindelijk aan in ons hostel. Het zag er erg mooi uit, en we hadden weer een tweepersoonskamer! Het eten was erg lekker, gewoon een simpele spaghetti met rode  saus en kaas erover. Nadat we ons vol hadden gegeten gingen we op naar de hotsprings. Een aantal diehards gingen in hun zwemkleding en handdoek, maar wij hadden toch maar even een makkelijke broek en een vest eroverheen getrokken. Brr een koud stukje lopen naar de hot springs, en toen moesten de kleren ook nog uit. Snel het warme water in! Heerlijk, wat een lekker gevoel! En dan een prachtige sterrenhemel boven je, echt onbeschrijfelijk! Op grotere hoogte lijken de sterren veel dichterbij, en doordat het overal donker is kun je alle sterren heel goed zien. We hebben heerlijk een uurtje vertoefd in de hot springs. Maar toen moesten we er weer uit.. Het scheelde dat het erg warm was in de hot springs, te warm eigenlijk, dus je wilde er wel uit. Snel hebben we ons een beetje afgedroogd en onze kleding aangetrokken. Toen snel weer terug naar het hostel in het donker, brr erg koud! Toch viel het ons uiteindelijk reuze mee gelukkig. We hebben nog even wat thee en wijn gedronken met een aantal mensen, en zijn toen op bed gegaan. De volgende morgen stond er weer een heerlijk ontbijtje voor ons klaar, pannenkoeken! We gingen gauw weer verder, want we hadden nog een paar stops die ochtend. De eerste stop in een soort vallei, die de Salvador Dali vallei heette, aangezien het leek op zijn stijl. Vervolgend alweer de laatste stop van de tour, weer een lagune :p ook deze was weer erg mooi, en je kon er de weerspiegeling van de berg in zien. Toen zat het er alweer op! De laatste dag stelde niet zoveel meer voor. Jammer vonden wij  we hadden met deze groep nog wel wat meer willen doen. De groep werd opgesplitst in het deel dat doorging naar chili, en het deel dat terug ging naar uyuni. Nummers werden uitgewisseld om zo de foto's te kunnen delen. Met een deel van de groep gingen we op naar de grens. Even in de rij staan aan beide kanten van de grens, en we waren in San Pedro de Atacama. Chili was trouwens het eerste land waarbij onze tassen gecontroleerd werden. Bepaalde dingen moest je aangeven, zoals colca blad snoepjes uit Bolivia of peru, en groeten en fruit. Best wel vreemd, maar wij hadden het gelukkig niet bij ons. Wat een hitte meteen in san pedro, duidelijk een woestijnstadje! We werden in het centrum afgezet, en zijn op zoek gegaan naar een plek om te lunchen en om een hostel op internet te zoeken. We hadden een mooi plekje gevonden, maar helaas, geen wifi! Gelukkig vingen we op dat er op het centrale plein een openbare WiFi hotspot is, dus daar maar heen gegaan. En ja hoor, prima wifi gelukkig! Op de app van booking de prijzen vergeleken en uiteindelijk gekozen voor een goedkope 4 persoons kamer in een erg mooi hostel. Daar aangekomen bleek echter dat de prijs die we zagen per persoon was. Oeps, niet goed gekeken! Toch maar gebleven, want we hadden genoeg van het gesjouw met onze backpacks en alles zag er wel erg mooi uit. We deelde de kamer met een Aziatische jongen, die welgeteld 0 woorden heeft gezegd. We hebben heerlijk gedoucht, en zijn toen boodschappen gaan doen voor het avondeten. In de mooie keuken hebben we pasta bereid, die we lekker buiten hebben opgegeten. Wat een genot dat het 's avonds wat warmer blijft! We waren ook nog langs geweest bij wat toeristenbureaus om wat informatie over tours in te winnen. Thuis hebben we ze vergeleken, en een keuze gemaakt. De volgende ochtend zijn we op aanraden van iemand van het hostel naar een Frans tentje geweest voor het ontbijt. Wat een leuk restaurant, met lekkere stokbroden met allerlei ingrediënten en met heerlijke croissantjes! Eindelijk eens lekkere broodjes, en ook nog eens superlekkere thee! Na dit heerlijke zoete ontbijt (ik had een croissant met frambozen en witte chocolade) zijn we naar het toeristen bureau gegaan. Daar hebben we nog even om wat combinatie korting gevraagd (we worden er echt best goed in ;) en de tours geboekt. Die middag stond meteen een tour op het programma naar valle de la luna. Het was een erg mooie omgeving, en het zag er echt wel een beetje uit als een maanlandschap. Toch waren we moeilijk onder de indruk te krijgen na uyuni. Als afsluiter hebben we op een uitkijkpunt nog de zonsondergang bekeken. Erg mooi, maar ook erg druk! Natuurlijk was er weer iemand die in ons zicht moest staan, en die dat totaal niet in de gaten gehad. Wat later dan gepland waren we terug, wat ons niet goed uitkwam want er stond meer op het programma! We zijn de eerste de beste pizzeria in gerend, hebben snel pizza besteld, en zijn toen naar ons hostel gegaan om ons om te kleden naar warme kleding. Snel weer terug, en de pizza in 10 minuten naar binnen gewerkt. Best zonde, maar we moesten toch iets eten! Hierna met volle buiken met de bus naar een plaatsje in de buurt voor het sterrenkijken. Eerst kregen we uitleg over de sterren, erg interessant. De incas bepaalde erg veel aan de hand van de sterren, zoals wanneer een bepaald seizoen aanbrak, en ze konden er dingen mee voorspellen. Hierna gingen we door de telescopen kijken, wauw wat mooi! Ik heb de maan van dichtbij gezien, sterrenclusters, en andere sterren. Nadeel was dat het erg koud was, dat hadden we niet verwacht! Gelukkig kregen we halverwege thee, en chips en koekjes. Niet dat we veel honger hadden haha. Kortom, een erg leerzame avond! De volgende dag hadden we een heel dagprogramma. We hebben de omgeving van San pedro gezien, met nog meer lagunes, en de rode rotsen. Erg mooi, en van lagunes kun je er toch niet genoeg gezien hebben! Ook zijn we nog bij een klein dorpje gestopt, waar we maar even een lekker ijsje hebben gehaald. Bij terugkomt wat aardappelen gehaald, bloemkool, en hamburgers. Maar wat kunnen we nu even als sausje doen? Uiteindelijk gekozen om geraspte kaas te halen, want een lekker sausje hebben we niet kunnen vinden. Lekker een Hollandse maaltijd gehad, en toen op tijd op bed. De volgende ochten moesten we namelijk om half 5 er alweer uit voor onze trip naar de geisers. Toen we net lekker onderweg waren vertelde onze chauffeur dat de motor het niet goed deed, en dat hij moeite had met omhoog rijden. Hij zou door proberen te rijden, maar we zouden wel later aankomen. Helaas zouden we dan de geisers minder mooi kunnen zien, omdat de zon dan al was opgekomen. Wat een domper! Toen we er echter aankwamen, vonden wij dat je de geisers nog erg mooi kon zien. We weten natuurlijk niet hoe het anders was geweest, maar het was echt onbeschrijfelijk mooi! Zoveel geisers, wat een betoverend gezicht al die wolken, met de net opgekomen zon op de achtergrond. Daarna lekker ontbeten met stokbrood, heerlijk na al die ontbijtjes met platte witte broodjes. Deze broodjes zijn het standaard ontbijt in de hostels en tijdens tours in zo'n beetje heel zuid Amerika haha. Altijd met jam, en als je geluk hebt met roerei erbij. Maar goed, als goedmakertje wilde ons gids ons nog meenemen naar andere geisers, die eigenlijk niet bij de tour hoorden. Vonden wij natuurlijk prima! Ook dit waren erg mooi geisers, weer heel anders. Met een soort bubbelen modderbad waar stoom uit kwam. Op deze manier vonden wij het niet erg dat we eerder wat later waren! De gids was helemaal in zijn element en we zijn nog verscheidene keren gestopt om dieren te zien, voornamelijk vicunas. Dit is soort van de wilde vorm van de alpaca. Ze komen alleen voor boven de 3000 meter, en zijn behoorlijk zeldzaam. Alleen hebben tineke en ik er ondertussen al heel wat gezien, dus hoe zeldzaam ze echt zijn? :p Ook zijn we vaak bij flamingos gestopt, maar die hadden we ook al regelmatig gezien tijdens de Uyuni tour. Als laatst zijn we nog gestopt bij een dorpje, waar tineke en ik lamavlees aan een spies hebben geprobeerd. Superlekker! Na nog een aantal stops om foto's te maken kwamen we ruim een uur later weer terug in san pedro. Na een stroef begin toch nog een erg leuke dag gehad, met een erg leuke gids! We hebben voor het avondeten een stokbroodje gehaald, met pesto en wat chips. Aangezien we die middag lekker wat hadden gedronken met een flink stuk taart erbij ;) Heerlijk even geborreld (met sapje haha). De volgende dag ons laatste dagje alweer in San Pedro. Wederom ontbeten bij het fransje tentje, en toen weer teruggekeerd naar ons hostel. We moesten namelijk even plannen maken voor de komende weken. We willen graag een bootovertocht maken met een veerboot, en dat duurt 4 dagen. Het is alleen nog even kijken wanneer dat het beste kan, want de boot vaart maar 1 keer per week. Door het langzame internet zijn we hier de hele middag zoet mee geweest. Daarna hebben we wat gegeten, en zijn we op de bus naar calama gestapt, naar het vliegveld. In calama aangekomen hield de bus er opeens mee op.. De bussen hier zijn gewoon niet te vertrouwen! We zijn maar uitgestapt, en hebben een taxi genomen aangezien we nog maar iets meer dan een uur hadden voor onze vlucht. Nu zijn we op het vliegveld, en blijkt ons vliegtuig bijna 2 uren vertraging te hebben.. Nou ja, kan er nog wel bij haha. Dus wat later in Santiago, rond 1 uur 's nachts, het is niet anders. Wij blijven hier bij de gate nog maar even wachten..